Πολλές φορές η υπάρχουσα ποσότητα οστού στις γνάθους είναι ανεπαρκής για την ικανοποιητική στήριξη προσθετικών εργασιών ή για την υποδοχή οδοντικών εμφυτευμάτων. Αυτό μπορεί να είναι αποτέλεσμα περιοδοντίτιδας, μακροχρόνιας χρήσης οδοντοστοιχιών, τραύματος, ή χειρουργικής αφαίρεσης όγκων.
Σημαντική οστική απώλεια εξαιτίας τοπικής φλεγμονής / περιοδοντίτιδας στην κάτω γνάθο δεξιά κάτω από την άσπρη στικτή γραμμή. Η περίπτωση αποκαταστάθηκε με 3D ανάπλαση χρησιμοποιώντας αυτογενές οστικό μόσχευμα και πλέγμα τιτανίου. Σε 2ο χρόνο τοποθετήθηκαν 2 οδοντικά εμφυτεύματα.
Πολύ προχωρημένη ατροφία της άνω γνάθου εξαιτίας μακροχρόνιας χρήσης κινητής οδοντοστοιχίας. Η περίπτωση αποκαταστάθηκε με ανοικτές ανυψώσεις ιγμορείων και ρινικών θαλαμών. Σε 2ο χρόνο τοποθετήθηκαν 5 οδοντικά εμφυτεύματα.
Σημαντική απώλεια στην πρόσθια περιοχή της κάτω γνάθου σε νέα γυναίκα λόγω τροχαίου ατυχήματος. Έγινε ανάπλαση με απορροφήσιμο πλέγμα και αυτογενές οστικό μόσχευμα, ενώ σε 2ο χρόνο τοποθετήθηκαν 2 οδοντικά εμφυτεύματα (Οδοντίατρος: Τ. Καλκατζάκος).
Σε τέτοιες περιπτώσεις ο γναθοπροσωπικός χειρουργός μπορεί να μεταμοσχεύσει στις ελλειμματικές περιοχές των γνάθων οστικά μοσχεύματα προερχόμενα από ενδοστοματικές (γενειακή σύμφυση, κλάδος κάτω γνάθου, ζυγωματική αντηρίδα άνω γνάθου) ή εξωστοματικές δότριες θέσεις (λαγόνιος ακρολοφία, κνήμη, κρανιακός θόλος) προκειμένου να βελτιωθεί η ποσότητα και η ποιότητα των σκληρών ιστών. Προηγείται η αναπλαστική επέμβαση (οστική αυτομεταμόσχευση) που συνήθως γίνεται σε νοσοκομειακό περιβάλλον και μετά την παρέλευση 5 ως 6 μηνών, χρονικού διαστήματος που απαιτείται για την ωρίμανση του οστικού μοσχεύματος, ακολουθεί στο ιατρείο η τοποθέτηση των οδοντικών εμφυτευμάτων στις ιδανικές θέσεις και με απόλυτα προβλέψιμο τρόπο.
Οι πιο συνηθισμένες αναπλαστικές επεμβάσεις στη χειρουργική εμφυτευματολογία είναι:
Ολική αποκατάσταση ατροφικής άνω γνάθου με ανοικτές ανυψώσεις ιγμορείων αμφοτερόπλευρα (άσπρα βέλη στην εικόνα Β), καθώς και αυτογενή οστικά blocks στην πρόσθια περιοχή. Σε 2ο χρόνο τοποθετήθηκαν 6 οδοντικά εμφυτεύματα (εικόνα Γ) και παραδόθηκε ακίνητη μεταλλοκεραμική προσθετική αποκατάσταση (Προσθετολόγος: Ε. Κωνσταντουλάκης).
Ολική αποκατάσταση ατροφικής άνω γνάθου με ανοικτές ανυψώσεις ιγμορείων αμφοτερόπλευρα και 4 αυτογενή οστικά blocks στην πρόσθια περιοχή. Στην εικόνα Β διακρίνονται 2 micro βίδες οστεοσύνθεσης ανά block. Σε 2ο χρόνο τοποθετήθηκαν στην άνω γνάθο 6 οδοντικά εμφυτεύματα και τελικά η περίπτωση αποκαταστάθηκε με ακίνητη μεταλλοκεραμική προσθετική εργασία (Προσθετολόγος: Μ. Πάτρας).
Άνω αριστερά: Έλλειμμα κάτω αριστερής περιφερικής γναθεκτομής για την αντιμετώπιση καρκίνου του βλεννογόνου του στόματος. Άνω δεξιά: Αποκατάσταση του ελλείμματος με λαγόνιο οστικό αυτομόσχευμα και πλέγμα τιτανίου. Κάτω αριστερά: Τοποθέτηση 4 οδοντικών εμφυτευμάτων στην αποκατεστημένη γνάθο. Κάτω δεξιά: Κατασκευή ακίνητης γέφυρας 5 δοντιών στηρίζομενης στα 4 εμφυτεύματα (Προσθετολόγος: Μ. Σταυριδάκης).
Όλες οι παραπάνω μέθοδοι έχουν μακρόχρονη βιβλιογραφική τεκμηρίωση και τα βιοϋλικά που χρησιμοποιούνται έχουν καταξιωθεί σε ό,τι αφορά στη βιοσυμβατότητά τους και στην προβλεψιμότητα των αποτελεσμάτων που επιφέρουν. Καθοριστικό ρόλο στην επιτυχή έκβαση της ανάπλασης παίζει η εμπειρία του επεμβαίνοντος χειρουργού.